Bugün aya pusula yaparsak işe yaramaz çünkü ayın manyetik alanı yoktur. Her zaman böyle değildi. MIT’deki bilim adamları, ay dinamosunun ölüm zamanını sabitledi. Bilim adamları, milyarlarca yıl önce ayın yaşam döngüsünün bir noktasında, Dünya’nın bugünkü alanından daha güçlü bir manyetik alana sahip olduğunu söylüyorlar.
Ayın yaşam döngüsünün bir noktasında, manyetik alan ve onu yaratan ay dinamosu öldü. MIT bilim adamları, ay dinamosunun ölüm zamanını yaklaşık 1 milyar yıl öncesine sabitledi. Keşif ayrıca ay dinamosunu daha sonraki aşamalarında neyin sürüklediğine dair bir teoriyi de destekliyor. Bu teori çekirdek kristalleşmedir.
Bilim adamları, çekirdek kristalleştikçe, sıvı çekirdeğin elektrik yüklü sıvısının dinamoyu üretmek için kaldırma kuvvetiyle karıştırıldığını söylüyor. Ekip, aydaki manyetik alanın 1 ila 1,5 milyar yıl önce bir yerde bittiğini keşfettiklerini ve bunun Dünya benzeri bir şekilde güçlendirildiğini söylüyor.
Ekip, manyetik alanın ne zaman sona erdiğini anlayarak, ay dinamosuna neyin neden olduğunu anlayabileceğinizi söylüyor, çünkü nasıl üretildiğine dair tüm teorilerin farklı ömürleri vardı. Ekip, Apollo döneminde astronotlar tarafından toplanan ay kaya örneklerine baktı. Ayın yaşam döngüsünün başlarında ortaya çıkan kayalarda, ayın manyetik alanına hizalanmış mikroskobik taneler vardı ve bu alanın bir kaydı korunuyordu.
Ekip, son 3 milyar yıllık ay tarihinin bir gizem olduğunu söylüyor, çünkü çok az kaya kaydı var. Bilim adamları, yaklaşık bir milyar yıl önce, kayayı eriten ve eski manyetik kayıtların çoğunun kaybedildiği bir şeyde yeniden kaynak yapan ay ile büyük bir etki olduğuna inanıyorlar. Darbeden sonraki kayalar, manyetik alan olmadığını gösteren rastgele yöne sahiptir. Kayaçların radyometrik tarihlendirmesi, manyetik alanın ne zaman bittiği hakkında bir fikir verdi.