Her mobil cihazın, kablosuz şebekeye bağlanabilmesi için bir radyo vericisi ve alıcısı vardır. Bu alıcı verici, kulağın yanında kullanıldığında ve cebe konulduğunda, yetkililer tarafından belirlenen radyo frekansı enerjisine maruz kalma sınırlarını aşmayacak şekilde üretilmiştir.
Burada söz konusu makamlar ABD Hükümeti Federal İletişim Komisyonu (FCC), Industry Canada of the Canadian Government (IC)ve Avrupa Birliği Konseyi‘dir.
Bu sınırlar, genel nüfus için izin verilen RF enerjisi seviyelerini belirleyen kapsamlı kılavuzların bir parçasıdır. Kurallar, bağımsız bilimsel kuruluşlar tarafından bilimsel çalışmaların periyodik ve kapsamlı değerlendirilmesiyle geliştirilen standartlara dayanmaktadır.
Kablosuz cihazlar için maruz kalma standardı, Özgül Soğurma Oranı veya SAR (Specific absorption rate) olarak bilinen bir ölçüm birimini kullanır. Ne yazık ki, FCC / IC ve Avrupa Birliği’nin Uzmanı tarafından belirlenen sınırlar, farklı doku miktarları üzerinden ölçülmekte ve doğrudan karşılaştırılamazlar.
FCC / IC tarafından belirlenen SAR limiti, 1 gram gerçek doku üzerinde ortalama 1,6W / kg‘dır.
Avrupa Birliği Konseyi tarafından önerilen SAR limiti, 10 g gerçek doku üzerinde ortalama 2.0W / kg‘dır.
SAR onaylı en yüksek güç seviyesinde belirlenmesine rağmen, cihazın çalışırken gerçek SAR seviyesi maksimum değerin çok altında olabilir. Bunun nedeni, telefonların yalnızca şebekeye ulaşmak için gereken gücü kullanması için birden çok güç seviyesinde çalışacak şekilde tasarlanmalarıdır. Genel olarak, bir kablosuz baz istasyonu antenine ne kadar yakın olursanız, cihazın güç çıkışı o kadar düşük olur ve tam tersi durum için bunun tersi de geçerlidir.