Mavi balina, dünyadaki en büyük tür olduğu için dikkate değerdir. İlk kez, Stanford Üniversitesi’nden araştırmacılar, bu balinalardan birinin kalp atışlarını vahşi yaşamda kaydetti. Balina ölçümü, ısıların aşırı uçlarda çalıştığını ve yaratığın boyutunu sınırlayabileceğini gösteriyor. Balinanın kalp atış hızını ölçmek için ekip, sensör etiketini hayvanlara sabitlemek için dört vantuz kullanarak kalp atışı iki emme ayağının ortasına gömülü elektrotlar aracılığıyla kaydedildi.
Ekip, testlerinin işe yarayacağına dair hiçbir fikirlerinin olmadığını ve verileri ilk gördüklerinde şüpheci olduklarını söylüyor. Toplanan verilerin tespiti sonunda ekibin aradığı nabız bilgisini yükseltti. Veriler, mavi bir balinanın kalbinin zaten sınırında çalıştığını gösteriyor.
Sınırın balinanın neden daha da büyüyemediğini düşünüyorlar. Ekip, verinin, balina’nın bu uç noktalarda performans göstermesine yardımcı olması için alışılmadık özelliklerinin olduğunu öne sürdüğünü söylüyor. Vantuz etiketleri, ağzını beslemek için açtığında uzanan balinanın akordeon benzeri cildi nedeniyle kalabileceklerini bilmeden balinaların üzerine çıkmıştı.
Veriler, balina suyun altında güldüğünde, kalp atış hızının dakikada en az 4-8 atıma yavaşladığını ve dakikada iki atımın düştüğünü gösterdi. Yaratık için en yüksek kalp atış hızı yüzeydeydi ve dakikada 25 ila 37 atış yapıldı. Ekip, verinin ilginç olduğunu, çünkü en yüksek kalp atış hızının neredeyse tahminlerden daha yüksek olduğunu gösterirken, en düşük oranın tahmin edilenden% 30 ila% 50 daha düşük olduğunu belirtti. Ekip, bunun, yaratıkta ilave kan akışını sürdürmek için yavaşça büzüşen balina kalbinin esnek aortik kemeri ile açıklandığını düşünüyor.