Daha önce hiç görülmemiş bir manyetik patlama, Güneş’imiz hakkında uzun zamandır şüphelenilen bir teori olduğunu doğruladı; Solar Dynamics Observatory’deki NASA bilim adamları, anı, SDO’nun sensörlerinde Güneş yüzeyinden çıkan büyük bir aşırı sıcak malzeme döngüsünden yakaladılar ve ardından manyetik patlamaya başladılar.
Güneş, SDO ekibi tarafından gözlemlenecek, sık sık malzeme püsküren, manyetik alanların döndüğü manyetik alanlar ve daha fazlasını gören pek de kararlı bir konudur. Bununla birlikte NASA ve diğer bilim adamları manyetik alan çizgilerini patlayıcı olarak daha önce oturtulup yeniden hizaya sokarken, ilk defa bir patlamada tetiklendiği görüldü.
Zorla tekrar bağlantı olarak biliniyor ve araştırmacılar, 15 yıl kadar uzun bir süre önce onun varlığına dair teori yapıyorlardı. Bununla birlikte, daha önce görülmüş olan kendiliğinden yeniden bağlantıdan farklı olarak, zorla yeniden bağlantı, sensörler üzerinde yakalamak için inatçı olduğunu kanıtlamıştır. Bunun temel nedeni, gerçekleşmesi için nadir görülen rastlantısal olaylar dizisini gerektirmesidir.
Gerçekleşmek için elektrik akımı iletimi ile ilgili belirli şartlar gerektiren kendiliğinden yeniden bağlantıdan farklı olarak, zorla yeniden bağlantı, Güneş yüzeyinin çoğunda potansiyel olarak gerçekleşebilir. Bununla birlikte, bir patlama olmadıkça tetiklenmeyecektir: bunlar yeniden bağlanıncaya kadar, plazmayı ve manyetik alanları sıkar. Araştırmacılar Güneş’i SDO’nun hassas sensörleriyle izleyerek, parçacıkların 1-2 milyon kelvin’e (1.8-3.6 milyon F) ısıtıldığı ışığın dalga boyuna odaklanarak, güneş koronasında neler olduğunu izleyebiliyorlardı.
Önem olarak bilinen püskürmenin fotofaza geri dönmesi bir saat kadar sürdü. Ancak düştüğünde, manyetik alan çizgileri ile karşılaştı. Plazma sıcakta fırladı, görünüşe göre koronadan enerji çekiyordu.
Etkileyici bir ışık gösterisi sunarken, bilim insanları da gözlemin diğer araştırma alanları üzerindeki potansiyel etkisi konusunda heyecanlılar. Başlangıç olarak, yeni güneş havası anlayışına, özellikle de güneş ışımasının uydulardaki dünyayı ve hatta zaman zaman zarar veren uyduları etkileme şeklini ortaya çıkarabilir.
Bunun ötesinde, manyetik yeniden bağlamanın takip ettiği aynı işlemler, sistemi laboratuarda yeniden oluşturmak için kullanılabilir. Bu, araştırmacıların füzyon ve plazmayı daha istikrarlı bir şekilde kontrol etmesine ve sonunda yeni enerji kaynaklarının ve daha fazlasının kilidini açmasına izin verebilir.